LEES!

LEES!

Een korte duiding bij de eerste verzen van hoofdstuk El Alaq.

Lees!
Lees in/met de naam van jouw Heer die schept! Hij schiep de mens uit 'alaq'. Lees! Want jouw Heer is de eeuwige Schenker. Hij onderwees met de pen. Hij leerde de mens wat die niet wist. 
                                   

   {Koran: El Alaq/1-5}

Dit is een passage uit de Koran dat behoort tot de eerste revelaties. Hoe dan ook, het draagt een heel bijzondere boodschap uit. 
Het woord 'iqra' dat wij als 'lees' vertalen, betekent niet louter klank geven aan letters of woorden. Het betreft alle vormen van ‘lezen’ en het verstaan van een verbonden geheel. Bij wijze van spreken zegt men: Leg verbanden tussen alle waarheden in het licht van de openbaring dat in jouw 'hart' (rede en geweten) geschreven staat en verwoord het in een verstaanbare taal. Doe dit in naam van God want het geheel staat niet los van Hem.

De mens maakt hier kennis met de Schepper die de mens zou geschapen hebben uit ‘alaq’. Het woord ‘alaq’ is afgeleid van het Arabisch stamwoord ‘A-L-Q’ dat ‘zich ergens aan hechten’ betekent en wordt vertaald als een embryo omdat het zich vastklampt aan de baarmoeder. Op het eerste zicht lijkt het hier enkel te gaan over de lichamelijke vorming van de mens. Maar het woord betekent meer dan dat: het staat voor gehecht zijn, verbondenheid, aandacht (het Turks woord ‘alaka’ betekent aandacht en komt ook van ‘a-l-q’), kortweg liefde*. De mens is geschapen uit liefde...

In de volgende zinnen wordt het belang van kennis (pen: symbool van kennis en registratie) en de overgang van een mondelinge traditie naar een schriftelijke traditie benadrukt. De mens dient zich steeds te ontplooien en zijn geloof op ware kennis te baseren.

(*Bron:  El-Mufradaat, El Isfahaani R.)